Özür Dilemenin Önemi

Özür dilemek sadece kusurlu ve hatalı bir davranışın telafisi olarak görülmemelidir. Toplum içerisinde birçok kişi ile iletişim halinde olmamız; anne babamız, ailemiz, eşimiz, çocuklarımız, akrabalarımız, iş arkadaşlarımız, komşularımız, etkileşim oluşturduğumuz kimselerin çokluğuna örnektir. Güzel birliktelikler olabildiği gibi aksi de olacaktır.

Her zaman herkesle çok iyi anlaşabilmek, hep güler yüzlü olabilmek, özellikle günümüzün yoğun ve stresli yaşam koşullarında oldukça güçtür. Bazen sabrımız zorlanabilir, ani tepkiler vererek karşımızdaki kişinin kalbini kırabiliriz. Bu olasıdır ve insanlık hallerinin en doğalıdır. Yada hiç sebep yokken eşimiz yada anne babamız, çocuklarımız bize gönül koymuş olabilir. Bu belki de bizden bekledikleri ilgiyi bulamamalarından kaynaklanıyor olabilir.

Kimse mükemmel değildir!

Kimse mükemmel olarak doğmaz ve kimse insanlarla olan iletişimlerinde dört dörtlük değildir. İnsanları kırabilir, hatta ciddi hatalar yapabiliriz. Bunların çoğu zaman telafisi mümkün olmakla beraber, sağlıklı bir iletişim için olması gereken de budur. Ancak bunları telafi etmek ve karşımızdaki insanın gönlünü almak yerine çoğu zaman mazeretlerin ve bahanelerin arkasına sığınmayı tercih ederiz. Bu durum ise yanlış tutumlarımızdan kaynaklı olarak iletişim kopukluğuna sebebiyet vermektedir.

İnsanların diğer canlılardan en temel farkı düşünme ve konuşabilme yetisi ise, neden bu özelliklerimizi iletişim ve ilişkilerimizde kullanmıyoruz? Özellikle eşler arasında sıkça yaşanan tartışmalar, eşlerin birbirlerini doğru ifade edemediği taktirde anlaşmazlıklara hatta kavgalara kadar gidebilmektedir. Bu durum ise, toplumun yapı taşı olan aile kavramının güven ortamını tehlikeye sokmaktadır. Eşlerin bu konuda daha anlayışlı ve birbirlerine karşı daha adil olmaları ilişkileri açısından fayda sağlamaktadır.

Çocuklar özür dilemeyi anne-babadan öğreniyor!

Çocuklar, öğrendikleri birçok şey gibi özür dilemeyi ve karşısındaki kişiye saygı duymayı da aileden, anne ve babadan öğrenmektedir. Çünkü çocuklar için anne-baba; birer rol-model oluşturmakta, çocuklar için örnek aldıkları kişilikler olmaktadır. Bu sebeple çocuklar önünde bir tartışma yaşandığında, eşlerin bu konuda daha dikkatli olmaları gerekmektedir.

Ebeveynler çocukların önünde birbirinden özür dilemeli ve birbirlerine olan saygı ve sevgilerini ifade etmeli, çocuklar da bu davranışı görmelidir. Aile içi iletişimin sağlıklı yürütülmesi için anne baba da yeri geldiğinde çocuklardan özür dilemeli ve onlara saygı duyduğunu hissettirmelidir. Bu davranış tutumlarını küçük yaşta edinen çocuklar, ileriki yaşlarda daha sağlıklı ilişkiler kurabilmekte ve kendilerini daha iyi ifade edebilmektedir. Aynı zamanda çocuklar da yeri geldiğinde ebeveynlerinden özür dilemeyi bilmelidir. Bu duyguyu öğretmek de anne babanın, yani aile içindeki iletişimin sağlıklı olmasına bağlıdır.

Mazeret yerine içten bir özür dilemek, ilişkilerimizde samimiyet ve içtenlik oluşması için oldukça önemlidir. İletişimimizin daha sağlıklı olması için yaptığımız hataların farkında olmak ve bunların telafisine çabalamakta yarar vardır. Mazeretler üretmek yerine içten bir özür dilemek her zaman için işleri daha da kolaylaştıracaktır.

Ne durumlarda özür dilemek gerekir?

Anlam olarak bakıldığında “özür dilerim” demek; kabahate, kusura karşı bir bağışlanma isteğidir. Özür dilemek insanları yüceltir ve birbirleriyle olan bağları pekiştirir.

Büyük hataların dışında özür dilememek yanlıştır. Özür, anlayıştır. Her zaman kusurun büyüklüğü önemli değildir. Bazen bir “özür beklentisi” için dahi alttan almak gerekebilir, özür dilenebilir.

Sık özür dilemek de iyi değildir. Bunu alışkanlık haline getirmek bu erdemli duygunun istismarına yol açar. Olması gereken yerde, cömertçe ama abartmadan yapılmalıdır bu eylem.